Zonder geluk vaart niemand wel

Het vlaggenschip van PSV DoDO ging in 2016 verder met waar het in 2015 gebleven was: winnen. Echter, voor het eerst ging het niet van een leien dakje. Uiteindelijk was de 5,5-2,5 overwinning op VDS uit Beekbergen zelfs geflatteerd te noemen.

Het begon allemaal soepeltjes. Nou ja, we hoorden pas 24 uur voor de wedstrijd dat we om 12:00 in Beekbergen verwacht werden, en Olger van Dijk moest zich wat ziekjes afmelden de avond van tevoren, dus de aanloop was niet je-van-het, maar eenmaal achter de borden was het snel 3-1 voor ons.

Mark Kortrijk speelde door het ontbreken van Olger op eens op bord 4 in plaats van 8 en kreeg een wat vreemde opening tegen zich. Deze opening was amper voorbij of hij kreeg een remiseaanbod. Zijn tegenstander was één van de sterkere spelers van VDS en na kort overleg nam Mark het aanbod aan. Kevin van Brummelen (3) leek lang in de verdrukking te staan, maar in de tijdnoodfase won hij weer “gewoon”. Ook teamleider Kasper Dokter (8) beloonde zijn invalbeurt met een punt. In een Siciliaan won hij een pion en die gaf hij niet meer terug. Hij bleef eenvoudig overeind en counterde op een goed moment, waarna zijn tegenstander zo sportief was mat toe te laten. Ten slotte ook een halfje voor Jasper Valstar (7) die in een goede stelling een kwaliteit weggaf en toen door wat gerommel aan Beekbergse kant kon vluchten in eeuwig schaak.

Uit de overige 4 borden zouden we toch wel 1,5 punt moeten kunnen halen? Dat was nog maar de vraag Ewoud ’t Jong (1) en Rogier Dijk (2) hadden in tijdnood niets. Robin van Ee (5) had na een listige truuk zijn dame moeten geven voor een toren en een stuk en dat zag er niet hoopvol uit. Ron Flohr (6) ten slotte had ook helemaal niets in een eindspel.

De tijdcontrole werd overal gehaald en Robin kwam nog een heel eind maar verloor uiteindelijk toch. Echter Ron was ineens een paar pionnen kwijt geraakt en dat zag er hopeloos uit. Nu moest of Ewoud of Rogier ineens winnen. Gelukkig voor ons was Ewouds eindspel na de tijdcontrole zeer goed, en hij won dan ook een paar zetten later.

Ron speelde nog door onder het motto “met opgeven is nog nooit een partij gewonnen”, en Rogier had een pluspion in een eindspel waarin hij paard en loper tegen het loperpaar had. Dat kon hij toch niet meer verliezen?

Dat gebeurde ook niet. Zijn tegenstander moest natuurlijk winnen voor 4-4, maar toen dat niet meer nodig was won Rogier een stuk met een mooie promotietruuk. Hoezo was die winst voor VDS niet meer nodig, hoor ik u denken. Dat kwam omdat Ron ons aan 4,5 punt had geholpen. In een compleet verloren eindspel was hij erin geslaagd zijn enige pion naar de 7e rij te marcheren. Zijn tegenstander haalde echter 1 zet eerder een dame en als Ron dat voorbeeld zou volgen zouden de dames direct geruild worden wat resulteerde in een verloren toreneindspel. Ron had echter een dolle toren, die niet geslagen kon worden op straffe van eeuwig schaak. De koning kon ook niet weglopen vanwege promotie met schaak en vervolgens eeuwig schaak en zo haalde Ron heel gelukkig een halfje.

Weer een overwinning en we blijven op bordpunten Zevenaar nog net voor. Daarachter is gat opgelopen naar 4(!) punten, omdat concurrenten Voorst en SMB onderling 4-4 speelden.

Over 5 weken spelen we thuis tegen SMB.