K A M P I O E N ! ! !
Het was prachtig schaakweer op zaterdag 13 april. Guur, winderig en tijdens de wedstrijd viel de hagel met bakken uit de hemel. Er stond heel wat op het spel, namelijk het kampioenschap in de 5e klasse B. Bij 4-4 was het voor ons, maar bij een nederlaag zouden onze tegenstanders: Caissa Elburg, er met de beker vandoor gaan.
Ja, een heuse beker, een leuke geste van Caissa, tegen wie we in het verleden in de OSBO-competitie (en tijdens de PK’s) ook mooie wedstrijden en partijen gespeeld hebben. Voorafgaand refereerde Arjan Mulder (tegenstander van Kasper Dokter) hier nog aan, en toen realiseerde ik me dat dit in 2004 was, al weer 15 geleden… (ik word oud).
Maar goed, de wedstrijd. Wij waren op volle oorlogssterkte, en Caissa zelfs iets meer dan dat. De bord 3-speler (1850) had niet zo vaak mee gedaan, en één van de jeugdspelers op de lagere borden werd vervangen door een stabiele 1700-speler. Wij hadden onze opstelling wat aangepast. Bruun van de Laar zat op 1, en had zich terdege voorbereid op het Elburgse kanon op dat bord (2109!).
Al vroeg in de wedstrijd ging het mis bij Jasper Valstar (8). Tegen een gesloten Siciliaan, toch al niet zijn favoriet, greep hij mis in de opening en had direct moeten verliezen. Zijn tegenstander zag, in het bos van goede voorzettingen, de winnende boom niet en Jasper ontsnapte met pionverlies. Een smerige truc later leverde Jasper (ten koste van nog een pion) een kwaliteit op. Een handig geplaatst remiseaanbod werd na lang nadenken geaccepteerd en Jasper ontsnapte met een blauw oog. De rest van de middag kon hij dus opgelucht en zenuwachtig heen en weer lopen tussen de borden 3 t/m 6.
Deze puntendeling werd gevolgd door een dubbele remiseaanbod van Caissa. Kasper (4) en Marcel Janssen (7) stonden weliswaar helemaal gelijk, maar omdat we nergens beter stonden kregen ze opdracht door te spelen.
Inmiddels waren er wat ontwikkelingen bij het bord van Bruun. De voorbereiding wierp zijn vruchten af; Bruun had meer tijd en een prima stelling. Hij gebruikte zijn vervolgens goed om zijn voordeeltje te behouden. In onderstaande stelling kon hij op f7 offeren met waarschijnlijk eeuwig schaak tot gevolg.
Bruun koos echter voor 22.Pd6 en na complicaties te ontwijken met 22…d2+ 23. Kc2 bood hij remise aan. Na enig nadenken sloeg Folke van Dorp met 23…Dd8 het aanbod af. Bruun sloeg a tempo op b7 en na enig nadenken volgde 24…Dxd6 (na 24…Te7! verliest wit na een complexe afruil een stuk en zal zwart waarschijnlijk winnen)
De omstanders schrokken al, maar Bruun had het goed gezien: 25. Dxf7+ Kh8 26. Dxe8! Txe8 en 27. Pf7+ en de dame hangt op d6. Bruun pakte niet veel later de d-pion en kwam met 3 pionnen meer verder niet in problemen. Fantastisch resultaat van Bruun, die zelf direct toegaf dat dit zijn seizoen in één klap goedmaakt.
Vlak hiervoor was het op bord 2 ook remise geworden. Dirk Veldhuizen speelde een degelijke partij, en vroeg op een gegeven moment of hij remise mocht aanbieden. Op een aantal borden zag het er goed uit, en zijn tegenstander had ook bijna 2000: 2-1. Aardig verhaal nog wel is dat hij tijdens de autoreis naar Elburg, met Kasper, zijn laatste partij bediscussierde waar Dirk een breekzet (e5) miste. Ook in deze partij had Dirk met een breekzet (ditmaal f5) de stelling naar zich toe kunnen trekken, maar risico nemen was helemaal niet nodig.
Want op de overige borden zag het er gewoon goed uit. Jacco Heij (3) had zijn tegenstander flink onder druk gezet in de opening, maar zwart hield alles dicht. Kasper had na het afgeslagen remiseaanbod nog steeds een gelijke stelling. Jasper Rijken (5) had een stuk meer, maar zijn tegenstander had een vervelende pion op de 2e rij. Jeroen van Winkoop (6) had een pion gewonnen na een afwikkeling naar een eindspel met dame en toren voor beide partijen. Tenslotte had Marcel na het afgeslagen remiseaanbod ook niet zo veel meer. Hij wikkelde af naar een toreneindspel, probeerde nog wat trucjes, maar nam een 2e remiseaanbod aan.
Zo stonden we met 2,5-1,5 voor met de tijdnoodfase in aantocht. Jeroen speelde op initiatief en deed dat heel nauwkeurig dan weer 2 zetten de tegenstander terugdringen dan weer een zetje de eigen koningsstelling versterken etc. etc. Uiteindelijk was mat onafwendbaar en waren we nog maar een halfje verwijderd van het kampioenschap.
Zo’n beetje rond dat moment blunderde Kasper en kon Arjan met toren en paard binnenvallen. Het liep direct mat en Kasper wist de druk wat te verlichten door de dames te ruilen, maar met 2 pionnen achter werd het lastig. Jacco had een pion geofferd en het lukte hem daarna de dame van zijn tegenstander op te sluiten. Dat kostte hem wel een toren,een loper en een pion.
Espen Zecha was hier al in vliegende tijdnood, maar lijkt alles nog bij elkaar te houden. Jacco begint te breken: 33. f5. Espen sloeg direct en Jacco reageerde met 34.Txe7 (Dxf5 werkt ook), een eindspel van dame tegen toren overhoudend. Waarschijlijk gewonnen voor Jacco, maar zeker kansen op een vesting. Toen bood Espen remise aan. Jacco vroeg wat de stand was: “3,5 voor ons”, was het antwoord en Jacco nam het aanbod aan. 4 bordpunten en het kampioenschap was een feit.
Nog 2 partijen waren bezig, dus we vierden het in stilte. Kasper ging kort daarna door zijn vlag, in een verloren stelling. Bij Jasper was het de hele partij al opletten geblazen geweest.
Hier sloeg Markus Voulon op e4 met de toren. Terugslaan kan niet, want dan kost de vrijpion een volle toren en loopt het waarschijnlijk remise. Jasper sloeg daarom op b4 en na 20…Te5 21.Df3 Dxf3 22.Txf3 d2 23.Td1 was het grootste gevaar geweken en op zet 40 gaf Markus op: 5-3.
Na de felicitaties in ontvangst genomen te hebben van de sympathieke Elburgers, gingen we nog even op de foto:
Na afloop werd het kampioenschap bescheiden gevierd. Op 25 mei (rapidtoernooi Putten) doen we het nog eens dunnetjes over.
Het was een mooi seizoen waarin eigenlijk alles soepeltjes liep. Als teamleider heb ik zelden zo’n makkelijk seizoen gehad, als schaker kijk ik als een berg op tegen de 4e klasse…
Comments ( 2 )