Het Tweede strikes again!

Ook in ronde 3 waren er 2 punten voor Het Tweede. De eerste uitwedstrijd van het seizoen in het verre Deventer, tegen DSG Pallas 2 werd met 6-2 gewonnen en dat was amper geflatteerd te noemen. Hoe kwam het deze keer tot stand?

Al vroeg zat uw verslaggever in een trein, door de Flevopolder, op weg naar Deventer. Volgend jaar graag weer gewoon uitwedstrijden in de driehoek Amsterdam-Leiden-Amersfoort… Ruim op tijd present zag hij vervolgens de eerste Barneveldse auto arriveren (de mannen hadden zelfs nog tijd gehad voor een visje), daarna waren Nijkerk en Putten present en ten slotte ook onze nestor Bruun van de Laar (2); Deventer is zijn geboortestad dus hij was al vroeg aanwezig om even rond te kijken in de stad, die zeker zijn charmes heeft (ja, zo vroeg was ik er).

Goed het schaken dan. Kasper Dokter moest invallen in het eerste (helaas bleek het vlaggenschip zonder onze aanwezigheid een echte modderschuit), dus kon Erik van Cappellen (6) opnieuw invallen.

Pallas 2 is een van de minder sterke teams uit onze poule, dus met niets minder dan een dikke overwinning zouden we genoegen nemen. Net als de vorige keren kwamen we snel op voorsprong. De teamleider gaf zelf het goede voorbeeld: na amper 1.5 uur mocht Jasper Valstar (8) de felicitaties in ontvangst nemen. Hij had niet veel voordeel, maar zijn tegenstander blunderde in een soort van stikmat wat hem een dame kostte. Zo zat ik langer in de trein (en ook langer te wachten in de pizzaria, maar dat komt straks) dan dat ik achter het bord zat.

Het voordeel van vroeg klaar zijn is wel dat je wat foto’s kan maken van de mensen die echt hun best moesten doen. Jasper Rijken (3) deed zijn best en won een mooie hakpartij (een Jaspertje, gaan we dat voortaan noemen). De Deventenaar had wat gaten in zijn stelling en Jasper trok vol ten aanval. Terwijl de tijd wegtikte vond hij niet de beste verdediging en viel Jasper beslissend binnen.

Jasper en Jacco op weg naar 2 punten.

Daarna deed Pallas wat terug. Erik sloeg flink aan het offeren, maar wij hadden na afloop geen Houdini of Stockfish nodig om te zien dat het misschien allemaal te veel van het goede was. Spannend en spectaculair was het wel, en als ik mij niet vergis werd Eriks tegenstander zeker twee tinten grijzer tijdens de partij, maar hij bleef prima koel en keepte alles. En na een laatste fout van Erik kon hij de felicitaties in ontvangst nemen, met een grote glimlach, want een aanval overleven en dan winnen is een van de mooiste dingen in het schaken.

Bruun ontsnapte met remise. Hij had het eerder al aangeboden. Niet heel raar vond ik zelf, maar de Barnevelders vielen bijna van hun stoel: “Bruun die remise aanbiedt!!! Dat doet ie nooit!”. Ach, there’s a first time for everything. De tegenstander moest, gezien de stand in de wedstrijd, doorspelen, zo verontschuldigde hij zich naar Bruun. Met het invoeren van de partijen zag ik echter dat hij op dat moment 2 pionnen voorstond. Hij miste een goede winstkans en liet toen het initatief aan Bruun die met een paar sterke zetten eeuwig schaak forceerde. Lekker halfje, Bruun!

Dirk en Bruun staan hier al flink onder druk, toch 1.5 punt gehaald!

Op dat moment zou het wel goed komen. Stand: 2,5-1,5 en Jacco Heij (4) en Jeroen van Winkoop (5) stonden beter tot gewonnen, Dirk Veldhuizen (1) stond nog niet mat en bij Marcel Janssen (7) weet je het nooit.

Jacco won een degelijke partij, duidelijk geval van Scotch Gambit gone wrong voor wit, en Jacco liet niet meer los. Zijn tegenstander liet een paard pennen, maar anders was het ook wel voorbij geweest. Toen won ook Dirk en waren de punten binnen. Dirk kreeg een dijk van een aanval te verwerken. Sip kwam hij melden dat ik al met potlood een 0 kon noteren. Dat ontwaakte de Emile Ratelband in mij (“Tjakka! Zo lang je nog niet mat staat, is er altijd een kans”). De zwartspeler had meerdere directe winsten, maar liet Dirk steeds glippen. Opeens had Dirk een tegenaanval met een verwoestend torenoffer: 1-0. Opnieuw een grote glimlach van iemand die een aanval had overleefd.

Bij Marcel werd het toen snel remise, hij had de afgrond weer gezien, maar zijn tegenstander pakte niet door en toen was remise de meest waarschijlijke uitslag.

Langs de rand van de afgrond

Tenslotte was Jeroen nog aan het ploeteren. Hij won in de opening een dame en een pion tegen een toren en een stuk, en was dat prima aan het uitspelen. Waarom het toch zo lang duurde is mij een raadsel (niet te lezen die notatie….), maar hij kreeg de vis uiteindelijke toch op het droge: 6-2!

De ploetertafel

Een mooie overwinning, en halverwege de competitie staan we nog op 100%. De sterkere teams komen echter nog (vooral dit voorjaar), maar eerst over 3 weken weer thuis (wat zal het 1e daar blij mee zijn) tegen Vianen/DVP 2.

Na afloop was het nog lang onrustig in Deventer, vooral omdat we een uur op ons eten moesten wachten bij de pizzeria. Het resultaat mocht er echter zijn, dus niets te klagen, en ik heb weer heel wat geleerd over het Barneveldse schaakwereldje.