De Joint Schaak Fighters (PSV DoDO / BDSV 2) bleek ook in Voorst op titelkoers te blijven liggen. Een zwaarbevochten 4-4 was voldoende om een puntje uit te lopen op de concurrentie, die inmiddels 3 en 4 matchpunten achterstand hebben.   

De Joint Schaak Fighters (PSV DoDO / BDSV 2) is ook na de lockdown in vorm. De eerste drie wedstrijden werden gewonnen en zaterdag voegde het team hier een vierde zege aan toe! WSG Winterswijk werd met 4.5-3.5 verslagen.  

De Joint Schaak Fighters (PSV DoDO / BDSV 2) is dit jaar erg op dreef. Na de eerste twee wedstrijden te hebben gewonnen, had het team al 2 verliespunten minder dan de tegenstanders. Zaterdag wachtte, nog net voor het ingaan van de lockdown, ENO. Een sterkte tegenstander die het andere teams al knap lastig had gemaakt, zo ook de JSF.
De einduitslag werd 4.5-3.5, waardoor het team ongeslagen blijft en de eerste plek in de vierde klasse B bezet.

Het eerste punt van de middag was direct binnen; ENO kwam met 7 schakers op, waardoor Diederik van Donk op bord 2 een gratis punt binnen haalde. Een gratis punt, dat erg belangrijk bleek te zijn.
Marcel Janssen kreeg aan bord 8 te maken met een van de sterkste tegenstanders van ENO. Je zag direct dat zijn tegenstander wist wat hij moest doen en hij bouwde zijn positie sterk op en wist deze positie netjes om te zetten in materiaalwinst. Marcel gaf daarbij op.

Jasper Valstar en Jeroen van Winkoop troffen ongeveer hetzelfde lot. Beide spelers waren sterk in de opening en het middenspel en kwamen een pion (of 2) voor te staan. Hun tegenstanders hielden alleen wat tegenspel en weigerden zich gewonnen te geven. Vastar en Van Winkoop wisten hun voordeel niet uit te buiten, maar moesten genoegen nemen met een gelijkspel.
Kasper Dokter nam de honneurs waar op bord 1. Hij kreeg een complexe partij, maar wist langzaam maar zeker de stelling te verbeteren en kwam goed te staan. Kasper raakte daarbij in tijdnood en dacht een mooie tactische oplossing voor de stelling te hebben gevonden. Zijn tegenstander dacht er anders over en nam het offer aan om het daarna niet meer terug te geven. 
Ook Bruun van der Laar had een gecompliceerde partij. De gehele partij stonden er veel stukken in en de juiste afwikkeling was moeilijk te bepalen. Beide spelers raakten in zware tijdnood, het terrein waar Van der Laar bewezen sterk is. Hij ruilde een toren tegen twee stukken. Daarbij kreeg hij een matdreiging. Het bleek voldoende te zijn voor de overwinning.

Dirk Veldhuizen zette de stand op 4-3 voor JSF. Hij speelde een zwaar strategische partij, maar kon profiteren van een foutje van zijn tegenstandster. Met een kwaliteit in hand bleef hij rustig verdedigen, totdat hij nog wat meer materiaal en daarna de partij kon winnen.

Het was aan Jacco Heij om de overwinning over de streep te trekken. Hij koos voor een aanval op de koning van zijn tegenstander. Na ongeveer 25 zetten was de aanval in volle gang en haalde zijn tegenstander ook zoveel mogelijk stukken naar de koning. Een spannend eindspel ontstond waar Jacco het voordeel in de stelling had, maar waar het bijzonder moeilijk was om de juiste voortzetting te vinden. Uiteindelijk, na meer dan 4 uur zware strijd moest Heij genoegen nemen met remise. Voldoende voor het team, maar jammer voor de persoonlijke score.

Een mooie schaakdag in Denksportcentrum Noord (er is ook een Zuid waar sommige, niet nader te noemen teamleden, per abuis heen gereden waren…). Maar liefst 4 teams heeft Apeldoorn op zaterdag, waarbij het eerste in de Meesterklasse speelt en er dus enkele nationale toppers te bewonderen waren.

Na anderhalf jaar was het dan eindelijk zover; een externe wedstrijd in de KNSB-competitie. De tegenstander van de dag was Caïssa Elburg. Die naam komt bekend voor. Het was het team waar de Joint Schaak Fighters (PSV DoDO / BDSV 2) het kampioenschap van de 5e klasse binnensleepte. 
Dit jaar kwam Elburg naar Putten waar we in de Stroud een prachtige speellocatie aantroffen. 

Dan de wedstrijd zelf; Willem Verheij is dit jaar voor het eerst basisspeler en zette zijn beste been voor. Hij speelde agressief, offerde een stuk en wist dat dit gegarandeerd terugkwam. Zijn tegenstander probeerde zijn voorsprong vast te houden en moest mat voorkomen door extra materiaal te geven. Ook dit weigerde hij, waarna Willem geforceerd mat kon maken. Een uitstekende start met nog een extra voordeel; Willem liet zijn teamgenoten zweten die niet door hadden dat hij alles onder controle had. 

Jasper Valstar was daarna klaar met zijn partij. Valstar kwam prima uit de opening, maar liet een stuk opsluiten. Daarmee kon hij direct opgeven. 1-1 de tussenstand. 

Jasper Rijken en Jeroen van Winkoop speelden beide remise. Beide spelers bouwden hun partij met wit sterk op en kwamen gedurende de partij steeds beter te staan. Jasper ging iets te vroeg voor het voordeel en kreeg een sterke tegenaanval om zijn oren. Zijn tegenstander bood wel direct remise aan, wat Jasper na lang twijfelen toch maar aannam. Een verstandige keuze in een situatie die in zijn nadeel leek te gaan kantelen. 
Jeroen was ook bezig om zijn positionele voordeel in materiaal om te zetten, toen hij uit het niets een torenoffer tegen kreeg. Hij verdedigde dit correct, maar moest eeuwig schaak toestaan. 

Jacco Heij en Marcel Janssen wonnen hun partij. Beide speelden erg solide. Jacco had een sterke positie en had al zijn stukken klaar staan toen zijn tegenstander de stelling openbrak. Jacco ging direct voor de aanval, brak de koningsstelling van zijn tegenstander open, won een loper en had een grote mataanval. Zijn tegenstander ging voor torenwinst via promotie, maar Jacco was sneller en kon mat gaan zetten. Marcel won een pion en wikkelde mooi af naar een gewonnen eindspel. Met ruim tijdvoordeel speelde hij rustig door, terwijl zijn tegenstander in grote tijdnood zat. Nog voordat het helemaal uit was, had zijn tegenstander genoeg gezien en gaf op. 

Ondertussen had Dirk Veldhuizen zijn partij verloren. Dirk nam in de opening een pionoffer aan en kreeg daarbij een open stelling waarbij zijn tegenstander een sterk loperpaar had. Het vereist een nauwkeurige verdediging en die zat er dit keer niet helemaal in. Dirk offerde nog wel een kwaliteit terug om de stelling te redden, maar dat bleek niet meer voldoende, waarna hij opgaf. 

Met 4-3 op de borden was het aan Bruun om de overwinning binnen te slepen. Bruun was ook drie seizoenen geleden al belangrijk voor de overwinning op Elburg. Nu had hij het zwaar. Zijn tegenstander had een goede stelling op het bord getoverd en een pion gewonnen, zonder al te veel compensatie voor Bruun. Beide spelers raakten in zware tijdnood waarin Bruun handig een pion op h3 wist te krijgen (hij speelde met zwart) en met de dame achter de stelling van zijn tegenstander kon komen. Hij sloeg de witte pion op h2 en kon zo een toren winnen. Deze werd opgeofferd om promotie te voorkomen. Direct na de 40e zet bleek Bruun dus een toren tegen een paar pionnen voor te staan. Zijn tegenstander gaf daarop op en de 5-3 overwinning was een feit.